Ne kadar da mantıksızca bir iş değil mi? Yıllardır bilginin ve aydınlanmanın en büyük temsilcisi olan kitabın ücretsiz olarak alınabileceği kütüphanelerde kaderine terkedildiğini düşündüğümüzde bu ülkede bir şeyler anlatabilmeye çalışarak blog yazmak gerçekten saçmalığın daniskası. Kitap okumaya üşenen bir millete blog okutmaya çalışmak cidden çok zor iş.

Hani şu yazma isteğim olmasa çoktan kapatıp gideceğim ama benim için okumak havaysa yazmak da sudur. İkisinden de vazgeçemiyorum. Yine de insan yazdıklarına göz gezdirilmesini en azından bir yorumla okuyanların kendi fikirlerini belirtmesini bekliyor. Binden fazla görüntülenme alan yazılarıma bakıyorum tek bir yorum yapılmamış. Yapılmışsa da belli başlı okumayı seven takipçilerim. Geri kalanı zaten Google üzerinden gelip aradığı bilgiyi alıp hemen sayfayı kapatma derdinde olan tipler.

Hayır. Kendi adıma üzülmüyorum. Hiçbir ücret talep etmeden insanlara bir şeyler anlatma, deneyimlerimizi paylaşma ya da görüş paylaşımı sağlamaya çalıştığımız halde tınlanmamak da dert değil benim için. Sadece insanımızın bu kadar okumaya duyarsız ve isteksiz oluşuna üzülüyorum. Daha ne kadar sürecek bu okuma düşmanlığımız? Detaylıca bir şey anlatmaya kalktığınızda dahi "Özet geç kardeşim." diyen tiplerin olduğu bir ülkede yaşıyoruz.

Evet zaman en değerli hazinedir. Ama bu hazinenin de en güzel harcanacağı yer bilgi alma ve paylaşma alanlarıdır. Yani kitaplardır. Yani toplantılardır. Yani bloglardır. Birbirimizle konuşmadığımız, kitaplara ve bloglara deneyimlerimizi ve bilgilerimizi paylaşmadığımız sürece geçen zamanın ne önemi var ki? Tüm bu alanlarda okumak ve bilgi paylaşmak dışında zaman harcayabileceğimiz daha değerli ne olabilir ki?

Bilgi ve deneyim, parayla ölçülemeyecek kadar önemlidir. Bunun farkında olan toplumlar kitaba ve okumaya verdiği paraya acımazlar. Ancak bizim insanımıza kitabı bedava yapsan alıp yine okumaz. Bloglar kitaplar kadar engin bilgi ve deneyim içermez ancak kitap okuyan bir insan blog okumanın da zevkini bilir. Millet olarak kitap okumayı dert edinmediğimiz halde neden blog okuyalım ve takip edelim ki? Bize ne kim ne düşünürse düşünsün? Herkesin aklı kendine. Kimsenin akla ihtiyacı yok bu ülkede. Biz millet olarak yazıya küsmüşüz bir kere. Barışmak zamanımızı alır. Okumaya zaman verin ki size bilgi zenginliği olarak geri dönsün. Emin olun bundan daha iyi bir yatırım olamaz.